‘Kwaliteit verkeersregelingen loopt achteruit’
Er wordt wat afgeklungeld bij verkeersregelingen. Vaak is het een sluitpost op de begroting en komt de verkeersregelkundige pas kijken als het kruispunt al af is. En dan is het te laat.
Dat zegt Marcel Kant, specialist verkeersregelingen bij DTV Consultants.
Met name bij de grote Design&Construct-contracten is de verkeersregeling regelmatig de sluitpost van het project.
‘Hierdoor ontstaat het gevaar dat vooraf te weinig wordt nagedacht over hoe de regeling moet functioneren in het nieuwe verkeerssysteem. Dan worden de verkeersregelkundigen te laat of niet betrokken in het ontwerpproces van kruispunten en netwerken. Hierdoor ligt de layout van de kruispunten al vast op het moment dat de verkeersregelkundige er mee aan de slag kan. Uiteindelijk resultaat is dat er een mooi nieuw verkeerssysteem is aangelegd, maar dat de verkeersafwikkeling verre van optimaal is, omdat de regeling niet of slecht functioneert.’
Kant: ‘Dat leidt er bijvoorbeeld toe dat een regeling per cyclus meer fases moet doorlopen dan noodzakelijk. Of door een verkeerd gekozen blokkenvolgorde de cyclustijd tot wel twintig seconden te lang duurt. Wat we ook vaak zien is dat door verkeerd gebruik van het detectieveld met bijhorende functies een richting die groen is, weer naar rood gaat op het moment dat er nog verkeer op korte afstand van de stopstreep is.’
‘Verder hebben we in Nederland de neiging om de verschillende richtingen zo veel mogelijk lokaal te optimaliseren. Hierbij verliezen we de regeling als onderdeel van het gehele netwerk uit het oog. Richtingen worden veel te weinig op elkaar afgestemd waardoor veel onnodige stops en zelfs kruispuntblokkades ontstaan.’
Marcel Kant waarschuwt ook voor het gebruik van generatoren om het programmeerwerk te doen. ‘Generatoren helpen de programmeur om snel en efficiënt een regeling te programmeren. Hierbij komt een hoge mate van standaardisatie kijken. In de praktijk zorgt deze standaardisatie voor de nodige afwikkelingsproblemen. Het éne geregelde kruispunt is namelijk het andere niet.’
Ook zorgt de drang om elke milliseconde uit een regeling te willen persen er voor dat de plank steeds vaker doorslaat. ‘Het is natuurlijk altijd goed om zo dicht mogelijk het optimum te benaderen, maar hoe dichter bij het optimum, hoe groter de kans dat de wijzer uiteindelijk de verkeerde kant op slaat.’
In de praktijk zien we dat de nadruk zo sterk ligt op reduceren van de cyclustijd dat dit regelmatig juist ten nadele is van de verliestijden en aantal stops.
‘De laatste jaren zien we verder een trend om met behulp van allerlei innovaties te proberen de regelingen te verbeteren. Maar soms werkt dat averechts. ‘Zo zijn er allerlei verschijningsvormen van wachttijdvoorspellers die het comfort voor de weggebruiker vergroten. Maar die verkleinen de reactietijd van verkeersdeelnemers die groen gaan krijgen. De reactietijd kan zelfs negatief worden als weggebruikers alvast op gaan rijden omdat ze weten dat het toch zo groen wordt. Hier wordt in de huidige ontruimingstijden geen rekening mee gehouden en dit kan tot gevaarlijke situaties leiden.’
