De manier waarop we beleidsmatig een onderscheid maken tussen verkeersaders en verblijfsgebieden verdient meer aandacht, betoogt verkeerskundige Erik Wietses. Nog te vaak worden woonwijken doorkliefd…
Een nieuwe CROW-publicatie ‘Basiskenmerken Wegontwerp’ moet een einde maken aan het allegaartje van wegtypen dat is ontstaan na de invoering van de categorisering op basis van Duurzaam Veilig.
Onder het motto 'Ranking the roads' heeft de provincie Zuid-Holland een nieuwe aanpak geïntroduceerd om de verkeersveiligheid op provinciale wegen verder op te voeren. De wegen worden gespiegeld aan een ideaalbeeld volgens Duurzaam Veilig en daar volgt uit wat er nog te verbeteren valt.
In bestaande wegennetten loopt de veiligste route niet altijd via de snelste route. Autobestuurders kiezen echter meestal voor de snelste route. Daarom zouden de snelste routes moeten worden aangepast zodat ze ook de veiligste worden. Dit zou vervolgens ingebouwd kunnen worden in de software voor navigatiesystemen. Dit is een van de aanbevelingen uit het proefschrift En route to safer roads van onderzoeker Atze Dijkstra van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid. Dijkstra hoopt op 12 mei op zijn proefschrift te promoveren aan de Universiteit Twente.
In 2011 geven de provincies 1,2 miljard euro uit aan onderhoud en aanleg van wegen. Dat is ruim anderhalf keer zoveel als in 2005. De hogere uitgaven aan wegaanleg en -onderhoud zijn toe te schrijven aan de aanleg van gescheiden rijbanen en van ongelijkvloerse kruisingen, zo meldt het CBS.
Een kantmarkering onderscheidt stroomwegen van gebiedsontsluitingswegen. Maar de meeste automobilisten hebben daar geen boodschap aan. Een groene middenmarkering, of beter nog een fysieke rijbaanscheiding, wordt wel gezien als onderscheidend verschil in wegtype.
Door creatief om te gaan met de operationele eisen voor een duurzaam veilige weginrichting van wegen heeft Zandvoort gebiedsontsluitingwegen die passen binnen de eisen voor dergelijke wegen, maar zonder drempels en hoge trottoirbanden.
Waterschap Zeeuws-Vlaanderen gaat de marges opzoeken. Vanaf volgende gaat men grasbetontegels plaatsen langs diverse wegen in de gemeente Sluis. Door het verharden van de berm ontstaat ruimte om nieuwe markeringen op de weg aan te brengen.
Nadat Zuid-Limburg eerder had aangekondigd naar een verkeerssysteem te streven waarbij géén ernstige slachtoffers meer vallen, gaat Zeeland voor een variant op deze nuloptie: geen vermijdbare verkeersslachtoffers meer. Een doelstelling die volgens de SWOV misschien niet helemaal reëel is, maar wel helpt om nieuw elan te brengen in het verkeersveiligheidbeleid.
De provincie Overijssel gaat over tot het plaatsen van negen kilometer geleiderail en het weghalen van 100 bomen, die te dicht langs de rijbaan staan. Naast de geleiderails langs wegen plaatst de provincie ook geleiderails langs vaarwegen om te voorkomen dat voertuigen te water raken.
De Hogeschool van Amsterdam heeft voor studenten civiele techniek, specialisatie verkeer en mobiliteit, de quickscan duurzaam veilig ontwikkeld. Doel van deze quickscan is om beginnende professionals in staat te stellen op relatief eenvoudige wijze te beoordelen in hoeverre bestaande en ontworpen verkeerssituaties voldoen aan de eisen van de duurzaam-veilig visie.
VIA heeft voor gemeente Den Haag en Stadsgewest Haaglanden een diepteanalyse gemaakt van een 10-tal locaties die op basis van een eerder uitgevoerde risicoanalyse als potentieel onveilig waren aangemerkt. Het betrof in alle gevallen locaties waar het voor de wegbeheerder met de gebruikelijke technieken niet mogelijk was om functie, vormgeving en gebruik van wegen met elkaar in overeenstemming te brengen.
Er komen nieuwe CROW-handboeken over de categorisering van wegen. Er wordt onderscheid tgemaakt tussen binnen en buiten de bebouwde kom, en er zal worden ingespeeld op de problematiek van de grijze wegen. De handboeken verschijnen eind 2010.
De analyse van de ontwikkeling in aantallen verkeersslachtoffers en overlijdensrisico toont aan dat de maatregelen die in de periode 1998-2007 zijn genomen en passen binnen de Duurzaam Veilig-visie 'naar alle waarschijnlijkheid' succesvol zijn geweest. Het aantal verkeersdoden in Nederland is in de periode 1998-2007 met gemiddeld 5% per jaar gedaald. De uitgevoerde maatregelen hebben in de genoemde periode geleid tot een daling van 300 tot 400 verkeersdoden, ofwel ruim 30%. Ook het overlijdensrisico is gedaald.
Steeds meer gemeenten lopen er tegen aan. Vol goede moed begonnen aan het categoriseren van het wegennet volgens Duurzaam Veilig, om vervolgens tot de ontdekking te komen dat het wegnnet zich niet één op één in het DV-keurslijf laat persen.